Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι η σύγκριση των κυρώσεων του δικαίου της κεφαλαιαγοράς και του ελευθέρου ανταγωνισμού. Στο δίκαιο της κεφαλαιαγοράς τα τελευταία χρόνια οι διαδικασίες απελευθέρωσης του χρηματοπιστωτικού τομέα και ειδικότερα των κεφαλαιαγορών κυοφόρησαν την ανάγκη για μία νέα , άλλου τύπου και σκοπού διευρυμένη «ρύθμιση». Στη βάση των παραπάνω, θεσπίστηκαν πλέγματα κυρώσεων και διατάξεων για την προστασία της κεφαλαιαγοράς, τόσο σε ενωσιακό όσο και σε εθνικό επίπεδο. Από την άλλη , στο δίκαιο του ελευθέρου ανταγωνισμού, οι παραβάσεις αφορούν ένα ευρύτατο φάσμα συμπράξεων και πρακτικών που συγκεκριμενοποιούνται μέσα από την εξειδίκευση των εμπεριεχομένων στις διατάξεις 101 και 102 ΣΛΕΕ, και αντιστοίχως 1 και 2 του ελληνικού νόμου 3959/2011, αορίστων νομικών εννοιών.
Οι κυρώσεις που επιβάλλονται από το δίκαιο της κεφαλαιαγοράς και του ελευθέρου ανταγωνισμού συνιστούν σημείο αναφοράς στο πλαίσιο προστασίας από παραβατικές πρακτικές. Η ανάγκη για τη νομοθετική ρύθμιση και αντιμετώπιση γενικών κατηγοριών συμπεριφορών, δηλαδή αφενός πρακτικών στρέβλωσης της κεφαλαιαγοράς και αφετέρου των εν γένει περιοριστικών του ανταγωνισμού συμπεριφορών, απορρέει από το εύρος των προστατευομένων με τους δύο δικαϊκούς κλάδους εννόμων αγαθών, δηλαδή αφενός της ακεραιότητας και σταθερότητας της κεφαλαιαγοράς και αφετέρου της εύρυθμης και ανόθευτης λειτουργίας του ελευθέρου ανταγωνισμού.
Η επίτευξη της σύγκρισης αυτής παραπέμπει αρχικά στην εξέταση της σχέσης των κανόνων του ελευθέρου ανταγωνισμού με το κανονιστικό πλαίσιο που ρυθμίζει τις έννομες σχέσεις που αναπτύσσονται στο πλαίσιο των αγορών κεφαλαίου. Περαιτέρω, η παρούσα μελέτη επιδιώκει να προσεγγίσει τη σχέση αυτή μεταξύ των δύο αυτών κλάδων του δικαίου από τη σκοπιά των κυρώσεων αξιοποιώντας το νομολογιακό υλικό και την τελολογική συσχέτιση των διατάξεων. Το μεθοδολογικό ζητούμενο της παρούσας μελέτης είναι το κατά πόσο τα κυρωτικά συστήματα των δύο αυτών κλάδων δικαίου διαφοροποιούνται ή συγκλίνουν και έτσι είναι δεκτικά νομοθετικού «συμβιβασμού»
(EL)
The subject of this study is to compare sanctions of capital market law and free competition. In capital market in recent years, the liberalization processes of the financial sector and in particular of capital markets, have embraced the need for a new of different type and scope extended 'regulation'.
On the basis of the above, grids of sanctions and provisions were established for the protection of the capital market at both EU and national level. On the other hand, in free competition law, infringements concern a wide range of collaborations and practices which are specified through the specialization of those contained in provisions 101 and 102 TFEU, and 1 and 2 respectively of Greek law 3959/2011 indefinite legal concepts.
The penalties imposed by capital market law and free competition constitute a reference point in the context of protection against degrading practices. The need for legislation and confrontation of general categories of behaviors i.e. on the one hand capital markets distortions and on the other hand, generally, restricted of competition behaviors derives from the range of the protected by the two legal branches, legal assets namely integrity and stability of the capital market and also, the orderly and undistorted functioning of free competition.
The comparison at issue initially refers to the consideration of the relationship between the rules of free competition and the regulatory framework governing legal relation developed in the context of capital markets. Furthermore, this study seeks to approach this relationship between these two branches of law from the point of view of sanctions by making use of case-law and the teleological correlation of the provisions. The methodological issue of the present study is whether the systems of ratifications of these two branches of law differ or converge and are therefore subject to a legislative 'compromise'
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
