Επίκεντρο των ρυθμίσεων του Εμπορικού Νόμου (άρθρο 525 και επ. ΕμπΝ) σε σχέση με την πτώχευση ήταν ανέκαθεν ο οφειλέτης-φυσικό πρόσωπο. Διατάξεις ειδικές, που να ρυθμίζουν την πτώχευση των νομικών προσώπων έλειπαν. Η έλλειψη αυτή ήταν ιδιαιτέρως αισθητή, δεδομένου του σημαντικού ρόλου που έχουν τα νομικά πρόσωπα στην επιχειρηματική ζωή. Το κενό αυτό ήρθε να καλύψει ο Πτωχευτικός Κώδικας (Ν. 3588/2007 και όπως αυτός τροποποιήθηκε με το Ν. 4446/2016 «ειδικότερα άρθρα 1-13») με την εισαγωγή ορισμένων νέων διατάξεων, που αφορούν τα νομικά πρόσωπα (άρθρα 96-98, 2§1, 2, 4§2, 164§2, 176 ΠτΚ). Με τις διατάξεις αυτές κατ’ αρχήν επεκτάθηκε η πτωχευτική ικανότητα και σε νομικά πρόσωπα, που επιδιώκουν οικονομικό σκοπό παρ’ ότι στερούνται την εμπορική ιδιότητα.
Η εισαγωγή ειδικών ρυθμίσεων για τα νομικά πρόσωπα, ήταν αναγκαία, δεδομένου ότι οι κύριες επιχειρηματικές δραστηριότητες ασκούνται μέσω νομικών προσώπων και κυρίως μέσω κεφαλαιουχικών εταιριών. Βέβαια, παρά την εισαγωγή στον Πτωχευτικό Κώδικα ειδικών διατάξεων για τα νομικά πρόσωπα, το ισχύον δίκαιο φαίνεται να έχει ως σημείο εκκίνησης και πάλι τον οφειλέτη, κατά κανόνα φυσικό πρόσωπο. Είναι όμως γεγονός, ότι οι περισσότερες και μεγαλύτερες (από άποψη ενεργητικού και παθητικού) πτωχεύσεις, άρα εκείνες με τις σοβαρότερες κοινωνικοοικονομικές συνέπειες είναι οι πτωχεύσεις των νομικών προσώπων.
Στην περίπτωση της εταιρικής πτώχευσης, η εταιρία καθίσταται οφειλέτρια και ως οφειλέτρια συμμετέχει πλέον στην πτωχευτική διαδικασία. Στο ισχύον δίκαιο, απουσιάζει ωστόσο μια ολοκληρωμένη και περιεκτική ρύθμιση, που να ρυθμίζει γενικά την πτώχευση του νομικού προσώπου, την «εσωτερική ζωή» της εταιρίας που βρίσκεται υπό καθεστώς πτώχευσης και να λαμβάνει γενικότερα υπόψη τις ιδιορρυθμίες, που εισάγει στην πτωχευτική διαδικασία. Οι λιγοστές ειδικές διατάξεις, που υπάρχουν στον Πτωχευτικό Κώδικα, αν και επιλύουν πολλά δυσχερή και αμφισβητούμενα στο παρελθόν ζητήματα, δεν κρίνονται επαρκείς, καθώς πολλές φορές απαιτείται να λάβει χώρα ερμηνεία των ρυθμίσεων του Πτωχευτικού Νόμου, προκειμένου να εξακριβωθεί αν κάποια διάταξη, που αφορά στον οφειλέτη-φυσικό πρόσωπο, μπορεί κατά τη φύση της να εφαρμοστεί και στα νομικά πρόσωπα και πώς η διάταξη αυτή θα λειτουργήσει μέσω των οργάνων του νομικού προσώπου.
(EL)
At the centre of regulations of the Commercial Law (article 525 et seq. of the Commercial Law) as far as the corporate bankruptcy is concerned, was always the debtor-natural person. Specific provisions, which regulate the bankruptcy of legal persons did not exist. This lack was particularly marked, taking into consideration the important role, which have the legal persons in the business sector. This gap covered the numbered 3588/2007 Bankruptcy Law, as it was amended by the Law No 4446/2016 (and specifically the articles 1-13)., with the introduction of several new provisions, which concern the legal persons (articles 96-98, 2§1, 2, 4§2, 164§2, 176 of Bankruptcy Law). Initially, with these provisions was extended the bankruptcy capacity to legal persons, which intend economic purpose, despite the fact that these are deprived of commercial status.
The introduction of specific regulations for the legal persons, was necessary, taking into consideration the main business activities, and mainly through limited liability companies. Certainly, despite the introduction into the Bankruptcy Law of specific provisions for the legal persons, the present legal framework seems to have as starting point again the debtor, and mainly debtor-natural person. It is a fact that most and biggest bankruptcies (in terms of assets and liabilities), and those with the greatest socio-economic consequences are the bankruptcies of legal persons.
In case of the corporate bankruptcy, the company is debtor and as a debtor participates in the bankruptcy procedure. However, in the present legal framework does not exist an integrated and comprehensive regulation in order to regulate the bankruptcy of legal person, the internal function of company and which will be under regime of bankruptcy and will generally take into consideration the oddities, which the bankruptcy procedure introduces. The few specific provisions, which exist in the body of the Bankruptcy Law, although, solve many difficult, uncontested and past issues, are not considered adequate, as many times is required to take place interpretation of the regulations of the Bankruptcy Law, in order to be verified if any provision, which concerns the debtor-natural person, can according to its nature be implemented in legal persons and how this provision will function through the bodies of the legal person.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
