Ο Άρειος Πάγος ελέγχει μόνον την ορθή ερμηνεία και εφαρμογή των επιταγών του νόμου σχετικά με τα ζητήματα απόδειξης και ουχί την ορθή ή μη εκτίμηση των αποδείξεων από το δικαστήριο της ουσίας . Ειδικότερα, με τον αναιρετικό λόγο αρ. 10 καθιδρύεται λόγος αναίρεσης αν το δικαστήριο παρά το νόμο δέχθηκε πράγματα που έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης ως αληθινά χωρίς απόδειξη, έχοντας ως δικαιολογητική βάση τη θεμελιώδη δικονομική αρχή της συζητήσεως. Ο τρίπτυχος λόγος αναίρεσης του αρ. 11 αποτελεί εκδήλωση της αρχής της συζητήσεως διασφαλίζοντας ότι λαμβάνονται υπόψη από το δικαστήριο της ουσίας όλα τα αποδεικτικά μέσα που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι. Εν συνεχεία, υπό του αρ. 12 αναιρετικού λόγου ελέγχεται η πλημμέλεια της απόδοσης, από το δικαστήριο της ουσίας, σε αποδεικτικό μέσο μεγαλύτερης ή μικρότερης αποδεικτικής δύναμης από αυτήν που προβλέπεται κατά το νόμο. Ενώ, με τον με αρ. 13 λόγο αναίρεσης τιμωρείται η εσφαλμένη εφαρμογή των κανόνων σχετικά με το βάρος απόδειξης.
Δέον να λεχθεί τέλος ότι παρά την περιορισμένη ή μη εφαρμογή των εξεταζόμενων αναιρετικών λόγων, η σπουδαιότητα της προστασίας που προσφέρει ο Άρειος Πάγος με τους τέσσερις αυτούς λόγους αναίρεσης δεν πρέπει να παραβλέπεται. Ειδικότερα, με τους υπό εξέταση λόγους αναίρεσης διασφαλίζεται η ορθή εφαρμογή των κανόνων που διέπουν τα ζητήματα του δικαίου της απόδειξης. Διασφαλίζεται το κατοχυρωμένο από το άρθρο 20 του Συντάγματος (κοινωνικό) δικαίωμα απόδειξης των διαδίκων, υπό την έννοια της αναγκαίας προϋπόθεσης για την ουσιαστική πραγμάτωση της παροχής έννομης προστασίας από τα δικαστήρια .
(EL)
The Supreme Court controls only the correct interpretation and application of the requirements of the law on matters of proof and not the correct or unbiased assessment of the evidence by the court of substance. In particular, in appeal no. 10 an appeal is raised if the court, despite the law, has accepted things that have a material effect on the outcome of the trial as true without proof, having as its basis the fundamental procedural principle of the discussion. The appeal of the no. 11 is a manifestation of the principle of discussion by ensuring that all the means of evidence produced and invoked by the parties are taken into account by the court of merits. Subsequently, under art. 12 of the Court of Appeal, the defect of performance is checked by the court of the substance as evidence of greater or lesser probative force than that prescribed by law. While with the no. 13th ground of appeal is punishable by incorrect application of the rules on the burden of proof. Finally, despite the limited or non-application of the appeals, the importance of the protection afforded by the Supreme Court with these four grounds of appeal must not be overlooked. In particular, the grounds for appeal are the correct application of the rules governing questions of the law of evidence. The right of proof of the parties to proceedings, as enshrined in Article 20 of the Constitution, is ensured in the sense of the necessary condition for the effective enforcement of judicial remedies.
(EN)
/aggregator-openarchives/portal/institutions/uoa
