Το παράδοξο με συγγραφείς όπως ο Μαρκήσιος ντε Σαντ και ο Όσκαρ Ουάιλντ είναι πως, όσο και αν τους αποδοκίμαζαν οι σύγχρονοί τους, έχουν λάβει μεγάλη προσοχή από τους ακαδημαϊκους. Αυτό οφείλεται στην πολυσχιδή φύση των έργων τους, τα οποία αγγίζουν αμφιλεγόμενα θέματα: ηθική και έλλειψη ηθικών φραγμών είναι οι δύο εκ διαμέτρου αντίθετοι πόλοι που αποτελούν τον άξονα έργων όπως η Ζυστίν και η Σαλώμη, αν και προερχόμενα από διαφορετικές εποχές. Η διαφθορά και η σκανδαλώδης φύση για την οποία κατηγορήθηκαν οι συγγραφείς τους από τους συγχρόνους τους, ωστόσο, θα μπορούσε να αποτελεί την έκφραση του ελληνικού στοιχείου, καθώς και μια προσπάθεια να επιστρέψομε στον αρχαίο ελληνικό τρόπο ζωής. Με άλλα λόγια, αυτό που ο ντε Σαντ και ο Ουάιλντ απαθανάτισαν στα έργα τους είναι η ανθρώπινη υπόσταση παγιδευμένη σε εκάστοτε κοινωνικές συμβάσεις, καθώς και μια προσπάθεια να σπάσουν τα δεσμά αυτά. Τα εν λόγω έργα αναλύονται από την προοπτική του τριπτύχου «Διόνυσος, Αφροδίτη, Απόλλωνας»: ένας παραλληλισμός που παρατήρησε ο Άλιστερ Κράουλι μεταξύ των Ολύμπιων θεών και του τριπτυχου «Οίνος, Γυνή και Μέλος.»
(EL)
The paradox regarding writers such as Marquis de Sade and Oscar Wilde is that, however frowned upon in their own time, they have received a lot of attention from the scholars. This is to be attributed to the multi-faceted nature of their works, which touches upon controversial issues: morality and libertinism are the two polar opposites which constitute a major theme of works such as Justine and Salome, albeit from different eras. The corruption and scandalous nature they were both accused of, though, by their contemporaries could be a manifestation of the Greek element, as well as an attempt to return to the Ancient Greek way of living. In other words, what Sade and Wilde captivated in their works is the human condition trapped in contemporary social conventions, and an attempt to break free from these shackles. The works in question are analysed from the perspective of “Dionysus, Aphrodite and Apollo”: a parallel Aleister Crowley drew between the Greek Olympian Gods and the hendriatis of Wine, Women and Song.
(EN)