Η τρέχουσα βιβλιογραφία που αφορά γενικά τη γηγενή ποικιλία της Ρομπόλας Κεφαλληνίας είναι περιορισμένη και συγκεκριμένα ως προς τα οργανοληπτικά της χαρακτηριστικά δεν υπάρχουν επιστημονικά δημοσιευμένες πληροφορίες. Ως εκ τούτου προέκυψε η ανάγκη για τη σκιαγράφηση του οργανοληπτικού της προφίλ, η οποία δυνητικά θα συμβάλλει στην ανάδειξη της ποικιλίας στον εγχώριο και παγκόσμιο οινικό κλάδο.
Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας ήταν να μελετηθούν τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά της ποικιλίας Ρομπόλας Κεφαλληνίας. Επίσης, έγινε συσχέτιση αυτής με την ποικιλία Ασύρτικο της Σαντορίνης (ΠΟΠ Σαντορίνη), με την οποία θεωρείται ότι παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες. Συγκεκριμένα μελετήθηκαν οκτώ (8) δείγματα λευκών οίνων, εκ των οποίων έξι (6) από την ποικιλία Ρομπόλα και δύο (2) από την ποικιλία Ασύρτικο, της ίδιας εσοδείας (2022) και όλα προερχόμενα από δεξαμενές. Η οργανοληπτική αξιολόγηση, διεξήχθη από το εκπαιδευμένο panel δώδεκα (12) δοκιμαστών του Τμήματος Επιστημών Οίνου, Αμπέλου και Ποτών, οι οποίοι και αξιολόγησαν τα δείγματα οργανοληπτικά εις διπλούν μέσω της μεθόδου ποσοτικής περιγραφικής ανάλυσης. Έτσι, μελετήθηκαν τα αρωματικά χαρακτηριστικά ως προς τη μύτη και το στόμα, τις βασικές γεύσεις, την αίσθηση στόματος και την επίγευση, χρησιμοποιώντας ένα λεξιλόγιο συνολικά τριάντα (30) όρων.
Τα αποτελέσματα αφού υποβλήθηκαν σε μονόδρομη ανάλυση διακύμανσης, έδειξαν, πρώτα για τον παράγοντα «Προϊόν», ότι υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δειγμάτων για τα ανθικά (μύτη και στόμα), θειώδη (μύτη και στόμα), δριμεία/διαπεραστικά (μύτη), πετρελαϊκά (μύτη), τα αρώματα καραμέλας (μύτη) και την αίσθηση του αλκοόλ. Όσο αφορά τον παράγοντα «Ποικιλία», στατιστικά σημαντικές διαφορές παρατηρήθηκαν για τα θειώδη (μύτη) και τα αρώματα καραμέλας (μύτη), τη ξινή γεύση, τη στυπτικότητα, το αλκοόλ και τη διάρκεια της επίγευσης. Τα κρασιά προερχόμενα από την ποικιλία της Ρομπόλας ήταν περισσότερο ανθικά (μύτη και στόμα) και με αρώματα καραμέλας (μύτη) και λιγότερα θειώδη (μύτη και στόμα). Ενώ τα κρασιά προερχόμενα από την ποικιλία Ασύρτικο ήταν περισσότερο φρουτώδη, με κυρίαρχα τα τροπικά φρούτα, με έντονη ξινή γεύση, αίσθημα του αλκοόλ καθώς και μεγαλύτερη ένταση και διάρκεια επίγευσης. Ως προς τα εναπομείναντα είκοσι τέσσερα (24) οργανοληπτικά χαρακτηριστικά οι δοκιμαστές αξιολόγησαν με παρόμοιο τρόπο τα δείγματα των δύο ποικιλιών.
.jpg){kind=logo}
Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής (ΠΑ.Δ.Α.)
